در سال ۱۹۲۷ از شهر رم تیم‌های متعددی در لیگ فوتبال ایتالیا بازی می‌کردند. از جمله این باشگاه‌ها می‌توان به نام‌های ذیل اشاره نمود:

لاتزیو (۱۹۰۰)، رومن اف سی (۱۹۰۱)، اس اس آلبا-آودیک رم (تاسیس در ۱۹۲۶ از اتحاد تیم‌های آلبا (۱۹۱۱) و آئودیک)، فورتیتودو- پرو رم (تاسیس در ۱۹۲۶ از ترکیب تیم‌های فورتیتودو (۱۹۰۸) و پرو رم (۱۹۱۲)”.

با همه این احوال بیشتر این باشگاه‌ها پایدار نبودند و خیلی زود از هم پاشیده شدند. بعد از این، طی سیاست‌های جدید دولت، قانونی نو در مورد باشگاه‌های هر شهر تصویب شد. طبق این قانون هر شهری فقط باید یک باشگاه فوتبال بزرگ و رسمی داشته باشد که این تیم نمادی از شهر خود به حساب آید. (کاری که قبل از این فلورانس، ناپلس و باری انجام داده بودند) همین موضوع سبب شد که از اتحاد تیم‌های آلبا-آئودیک، فورتیتودو- پرو رما و رومن اف سی، باشگاه جدیدی به نام آ.اس. رم تأسیس گردد.

آ.اس. رم اولین حضورش در لیگ ملی ایتالیا را در دوره ۳۰–۱۹۲۹ تجربه کرد؛ و پس از ۱۲ سال، آن‌ها نخستین اسکودتوی خود را در سال ۴۲–۱۹۴۱ به دست آوردند.

سال‌های سخت پس از اولین قهرمانی تا جایی ادامه پیدا کرد که در سال ۱۹۵۱ تیم از سری A سقوط کرد. اما با یک بازگشت سریع به سطح اول فوتبال ایتالیا، رم در سال ۱۹۶۱ به مقام سوم و سهمیه جام یوفا دست یافت و در سال ۱۹۶۴ اولین جام حذفی فوتبال ایتالیا را کسب کرد. حال نیز با ۹ قهرمانی و ۸ نایب قهرمانی بعد از یوونتوس پر افتخارترین تیم کوپا ایتالیا محسوب می‌شود.

پرشکوه‌ترین سال‌های باشگاه رم در دهه ۱۹۸۰ طی شد که دو جام حذفی دیگر و دومین اسکودتو در سال ۱۹۸۳ توسط مربی آن زمان رم نیلز لیدهلم به دست آمد. در سال بعد تنها یک ضربه پنالتی در مقابل لیورپول مانع از دست‌یابی آن‌ها به جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا در ورزشگاه المپیک رم شد. فابیو کاپلو هم در سال ۰۱–۲۰۰۰ سومین و آخرین اسکودتوی تاریخ رم را بدست آورد. پس از این قهرمانی هواداران رم در حسرت اسکودتویی دیگر هستند.

 

اولین عکس از تیم آ اس رم در سال 1927

آ اس رم

بازی های خانگی رم در ورزشگاه المپیکو برگزار می شود و رم با تیم لاتزیو در این ورزشگاه سهیم است. این ورزشگاه 72.000 نفر ظرفیت دارد. در سپتامبر 2009 باشگاه اعلام کرد قصد ساخت استادیوم دلا رم را با ظرفیت 55.000 نفر در حومه شهر رم را دارد. این ورزشگاه به سبک ورزشگاه های انگلیسی است و هواداران بسیار به زمین نزدیک اند و در آن از آمفی تئاتر فلاوین معروف رم الهام گرفته شده است.

اولین مقام قهرمانی باشگاه رم در فصل 42-1941 بدست آمد زمانی که آلفرد شافر سرمربی رمی ها بود. در آن سال رم درگیر جنگ جهانی بود و بازی های رم در ورزشگاه ناسیونال فاشیستا برگزار می شد. در ادامه دهه 40 رم نتایج خوبی نگرفت و 5 سال را در رده های پایین سپری کرد. در فصل 51-1950رم تنها سقوطش را تجربه کرد. اما با سرمربی گری تیم ملی جوزپه ویانی دوباره به سری آ برگشت. رم اولین کوپا ایتالیا را در فصل 64-1963 بدست آورد.

دشمن و رقیب اصلی تیم رم، تیم فوتبال لاتزیو است. داربی شهر رم یکی از خشن ترین داربی های جهان است. دیگر بازی مهم رم داربی دلا سوله است که این دیدار مقابل ناپولی می باشد، همچنین از دهه 80 هم رقابت سنگینی ما بین رم و یووه به وجود آمد.

در سال های اخیر طرفداران تیم های انگلیسی که به رم آمده اند مورد حمله هولیگان های رمی قرار گرفته اند از جمله هواداران لیوپول، یونایتد، میدلزبورو و آرسنال.

اولین سرمربی باشگاه رم ویلیام گاربوت از انگلستان بود. وی بین سال های 1927 تا 1929 هدایت جیالاروسی ها را به عهده داشت.

 

افتخارات

قهرمانی سری آ: 1942-1983-2001
قهرمانی کوپا ایتالیا: 1964-68-1980-1981-1984-1986-1991-2007-2008
قهرمانی سوپر کاپ ایتالیا: 2001-2007
قهرمانی سری ب: 1952
نایب قهرمانی جام باشگاه ها سابق 1984
نایب قهرمانی جام یوفا سابق 1991